Jak nie złapać wilka na piachu, czyli piesza wędrówka wzdłuż Bałtyku z Trójmiasta do Świnoujściaaf Jan Dulka

Ponad 550 km, piach, kurz, kamienie, woda (bynajmniej pitna...), czy słońce czy deszcz, często pod wiatr (większość wiatrów nad naszym Bałtykiem wieje z zachodu na wschód), codzienne zmaganie ze swoimi słabościami, bólem i potem, nie odkładanym na potem... Z minimalnym bagażem (nawet bez plecaka, żeby nie przeciążać chorego kręgosłupa), z minimalnym budżetem, z maksymalną radością i ostrożną nadzieją na ukończeniu wędrówki o własnych siłach... (fragm. wstępu)

Za wyprawę opisaną w tej książce autor został wpisany w Poczet Bałtyckich Długodystansowców i w Poczet Polskich Długodystansowców Pieszych oraz wyróżniony I miejscem w 4 edycji konkursu "Paragoniada" (portalu Paragon z Podróży), w kat. "Polska".

Jan Dulka alias Wilk Włóczykij – urodzony i dorastający na wyspie Uznam, w sercu Świnoujścia. Zameldowany na Nowej Pradze w Warszawie. Pracujący wszędzie gdzie rzuci los.

Ciekawy, a wręcz ciekawski świata co do którego ma poważne plany, choć jak dotąd był, poza swoją ulubioną Ojczyzną, tylko w Ukrainie, Białorusi, Czechach, Słowacji, Niemczech, Włoszech, San Marino, Watykanie, Anglii, Irlandii i Korei Południowej. Polskę eksploruje od dzieciństwa, najpierw z Mamą, zaś w dorosłości najpierw samotnie, a od 2013 roku coraz częściej z Przyjaciółką (obecnie Narzeczoną, a wkrótce Małżonką) – „Stokrotką", z którą zrealizował m.in. serię wypraw pn. „PolskiRAJd".

Z wykształcenia politolog i masażysta, z pasji pisarz, blogger, podróżnik. Autor ok. 400 wierszy, kilkunastu opowiadań, kilkudziesięciu esejów, szkiców pamiętnikarskich i epistolograficznych, a także 10 dramatów (5 wystawionych przez teatry offowe, w tym 3 w reż. Adama Sajnuka, dyr. Teatru WARSawy.) Jest również tekściarzem i współkompozytorem 21 piosenek.

Pracował m.in. jako magazynier, mł. rat. WOPR, guwerner, fotografik, dziennikarz, kierownik Ośrodka Kultur Orientalnych, socjolog, kucharz, Strażnik Ochrony Przyrody, ochroniarz.

Członek Związku Strzeleckiego „Strzelec" OSW w stopniu starszego strzelca (w stanie spoczynku). Na przestrzeni lat wolontariusz w wielu miejscach, m.in. w Fundacji Pomocy Młodzieży i Dzieciom Niepełnosprawnym „Hej, Koniku", Stowarzyszeniu Wolnego Słowa, Ośrodku Migranta Fu Shenfu, Ośrodku Pomocy Społecznej Praga Południe, świetlicy środowiskowej Stowarzyszenia "Serduszko dla Dzieci", Od 2012 roku Honorowy Dawca Krwi.