Matkaaf Stanisław Ignacy Witkiewicz

Leonowi Węgorzewskiemu nie przeszkadza finansowe uzależnienie od matki – Janiny. Kiedy kobieta traci zdrowie przy mozolnej pracy rękodzielniczki, syn nie poczuwa się do obowiązku własnego utrzymania. Leon spędza czas na filozoficznych rozważaniach i tworzeniu własnego manifestu ideologicznego. Wszystko zmienia się, gdy przez kontakty z półświatkiem staje się bogaty. Nowe realia zdają się jednak nie wpływać pozytywnie na los bohaterów.

„Matka" to jeden z najbardziej uznanych dramatów spod pióra Witkacego. Opublikowany w 1924 roku wpisuje się w katastroficzną poetykę artysty, który w swoich utworach często wplatał elementy autobiograficzne.
Stanisław Ignacy Witkiewicz (1885-1939) – polski malarz, dramatopisarz, prozaik. Twórca idei Czystej Formy. Syn artysty Stanisława Witkiewicza. Witkacy był twórcą wszechstronnym. Związany przede wszystkim z Zakopanem i Warszawą. Jako dramatopisarz uznawany jest za prekursora europejskiego teatru absurdu. Jego dramaty charakteryzują się odrealnieniem rzeczywistości, surrealizmem i fantastyką. Wykorzystuje groteskę i humor absurdu. Jako katastrofista rozważa zagadkę bytu na tle historii naznaczonej chaosem rewolucji i totalitaryzmem zmierzającym do kresu. Najważniejsze z jego dramatów to: „Pragmatyści", „Wariat i zakonnica", „Matka" i „Szewcy".