Panna de Scudériaf E. T. A. Hoffmann

Paryż za panowania Ludwika XIV nie jest spokojnym miastem. W niebezpieczeństwie są zwłaszcza szlachetnie urodzeni mężczyźni posiadający kochanki. Ktoś zabija ich, gdy zmierzają z błyskotkami do swoich ukochanych. Po każdym napadzie znika biżuteria, zostaje za to sztylet wbity w serce. Sędziwa panna de Scudéri, pisarka zaprzyjaźniona z samym królem, próbuje dociec, kto stoi za serią morderstw. Książka uważana za pierwszą niemiecką nowelę kryminalną.
E.T.A. Hoffmann (1776-1822) - kompozytor, rysownik, prawnik i poeta niemiecki doby romantyzmu. Jeden z pierwszych twórców piszących w nurcie tzw. weird-fiction, inspirował wielu autorów fantastyki grozy, m.in. Edgara Allana Poe, Howarda Phillipsa Lovecrafta, Stefana Grabińskiego. Nie popierał rozbiorów Polski, znał polski język, utrwalił w swoich utworach wizerunek szlachetnego Polaka - romantycznego kochanka. Wielki miłośnik kotów. Był autorem niemiecko brzmiących nazwisk nadawanych na początku XIX w. Żydom mieszkającym w Warszawie (prawdopodobnie właśnie on stworzył nazwiska: Rosenbaum, Goldberg, Eisenbaum). Do jego najbardziej znanych dzieł należą powieść "Diable eliksiry" czy zbiór noweli i bajek "Bracia Serafiońscy".